BACCI - De naturali vinorum historia volume III

x i8 DE N A T. V l N O R VM H l S T O ^ . V'moletia v i ni potum v e n i e ndum, ile enim reregi fac i l ius homi num mores put au i t. Se- q u t d o a d- m e i, aut bis i nmen f c, vt Ga l enus c f t audo r: quòd inna tum calorem int ime i n- m k t e n d a . ftauret. V el admi t tendam v i no l ent i am ( inquit Senec a ) non vt mergat no s, fed vt déprimât grauioi es curas. Vnde hunc more (ibi in glöriam ducunt Ge rma ni ,al ioquì cordati v i r i, qui in menfis fuis coronent v i na, ac largos inui cem pr ò- Trìncipu pinent c y a t ho s, vnde l i be ri conf i l ij habeantur. Ex cmp l is vero ad i dn i t un t ur notatur in magnorum R e g um, Ph i l i ppi prxfert irn Ma c edon i s, & A l e x a n d r i, ne di cam ex c o n t i n e t i a Roman is pr inc ipibus mu i t o s, qui in publ icis et iam conuiui js deficcrent v i n o. S ed in con t r a r i um, mer i to hos ritus eífc damnandos, nonpauca l eguntur, aut obferuantur in communi vi ta humani r i tus, quos quanquam cl ient primùm l au dabi les; vt eft tamen homi num ingenium procl iuc à l i c cnt ia ad omnem l u x um, T l i n i j l o - jn ma l am partem conuerfos l c g imu s, & in v i t ium . Irridet P l i n i u s, quòd v i no veritas at tr ibuta fit: immònon t o t ha b e t ìs nobi l is aucìorencomia v ini i n t o to i l io X I II i . l i b r o, quot maior ibus in v l t imo capite arguir calumni js ebrietatc,a c aetcrnx infamia: eius vit ij dánat Pr incipes : & nos al ia in tranfeurfu fubnedemus Ex v i no imp r ope r i a. Tranfeo quanta afferat v ini l i b i do det r imenta v i t a :, morum cor- n o c u m c n - rup t e l am, ingeni j t a rd i t a t em, ac omn i um fere cog i ra t i onum l ab cm : immò Se ta ac U- memor i a: mo r t em, vt xrumnofas taccam ex animi fccretis reuelat iones .Pi x t e r x u s. l e g e s po f i t a s , & i n t e r d i ca f e ru i s, ma t roni s, ac i uuen i bus, vt à vino abitinerêr, Sempe r t emu l en t i a i noppr ob r i umhab i ta e f t: Ac lege s pofitas ant iquis l e g i- mu s, & Pl a tonis (quem citât Ar i f toteles 11. Pol i t i c . cap.vl r . ) . c i rca ebr ietatem, & comeí íat iones fœmînarum , vtrege s in conuiui js fobrij eí íent. N am q u id detef tabi l emagi s ,quàm temulentum prxei fe Regem r egno, pat remfami l ias, ma t r on am, f t ud i o f ume b r i um, re l igiofum v i r um l Oc cùmhoc l cnoc inium pre– c ipue habea t v i n um, vt non fitientes et iam al l iciat ad p o t um, qua li coni li r a ti nonnu l li in perni c i em vira: homi num nequam Pr i nc i pe s, Se T i bc r i us in p r imi s, qui meri tò Bibcr ius dicìus, contra prxcepta medi eorum fccerunt inf t i tutum, vt i e i uni ( inquit Pl i n ius) biberent ,potufque vini antecedere t c i bos. quod v i t i um rfphorif- i ndi f e r imen vi tx damnauit Ga l enus in amb i guo i l io A p h o r . x x i. f e d. i i . F A - m t f e n f u s . M E M t ho r ex i s, id eft v i ni pot io folui t: quo loco non commune interpretatur intel l ìgi famem , a c c i b o r um i nd i g e n t i am , q u a l i s i n q u i t, ab exerc i t io con t i n- g i t , aut i n e d i a, aut al iqua al ia facta euacuat ione : nam hi ne dum a l i quam ex v i no capiunt vt i l i tatem , fiantequam c ibum af lumpíèrint, v i num potaucr int i qu i n immo pi uri mùm of fenduntur. quon i am conuul f i oni bus , ac del i r i js cor r i- Caninee fa p i un t u r. Sed Apho r i fmi p r x c ep to contumacem intelligas f amem, quam me- mis contu d i ci Can i nam vocant ; ex in fard is nimirùm ci rca os vent r i culi f r igidis h umo r i- m a c i a, bus , quam cxh i b i tum abundanter ant e prandium v i n um, manifeftè f ana t . Non qu idem auf t erum, neque ac e rbum, qua: neque calfacer c va l en t; fed i l la v i na (fubdit Galenus) huic remedio intel l igas idonea, qua: colorem fubrubrum Vippœ v>- habent , abfque adftringentc fapore. Quo Ga l e ni conf i l io admoncndi erunt f us d a m na h i , qui in p»imo ftatim prandio f ame l i c i, ac fìtibundi , v inum al iquod potens t u r. ex pane i n t i ndo i ngu r g i t an t, quam V i pp am nonnul li appe l l an t, mani fef to d i- f cr imine . Quando fic vinum auidè imb i b i tum à i c iunof tomacho , in hepar d i f- fufum ; pr x t cr id , quòd calorem in co exc i tât i gn e um, Oc q ui combur it f angu i- n e m, rcddi tquc humores febribus idoneos ; vcrumet iam acre s il li vapores coa- ceruati pau l a t im, in ccrebrum, omnia i l l a, qua: (Galenus proteftatus cf t , infcrunt ma la : conuul i ìoncs, deli ria , Ep i l c p f i am, & Apop l e x i am : & p r x t c r c a, vt P a u- A l e x a d r i lus animaducrc i t, omn i um morborum fiunt communes cauí ïx . Ince r t ami ne l u f m. ab A l c x a nd ro meminit P l u t a r c hu s, inter duos bibaci l ì imos,vidorem exantha l- fe v i ni choa s , feu congios qua tuor, ( qux quadraginta l ibrarum fumma) fed t r i– duo poft mo r t uum. Q ux pericula conuul f ionis prx f e r t im , & mort is l ibet h i c, c um omn i um medi eorum c o r yphxo Hippoc ra te protet tali pu l che r r imo a l io A p h o r.