BACCI - De naturali vinorum historia volume IV

L l V S i \ §IV À i \ T V S. 157 A tarijs genera, & quxnam cíîent menfarum i i l arum mut a t i ones, & quot vario? habe i em cpul arum mi f tus. A l mi il erta aàmenfas, ac m ut ationes , f en v a r i] epularurn M t f t u s . A B O V I S A D M A L A, quoti legi tur cœna* i n i r i um, id in commun i- bus coenis fréquenter occurr i r. quam Ìententiani breui veriìculo eomprx- hendit Horat ius 1.Serm. Satyra 1 1 1. Jïbcuovfque A ! m a la c i t a r e, l o Bacche . ìlorattiu B Hoc eft ab i n i r i oc c enx, vfquc ad fccundam menfam, quando faturi litarc fol e- bant B a c c h o, vt V i r g i l. in fuo c onu i u i o. ~4dfis Utittœ B a c c k us d a t a r , &•bons l u na . Qu em Hora t ij locum paulo poft interprctatus P o r p h y r i o, Ouum i nqu i r, ' P o r p b y r . hod ic ini t ium coena? eft, cum ftatim à balneo otfcrarur : inala autem apud ve- » t cres in íecunda mcniaorrerebantur, qui ccena? f ini s, quàm communem Rome confuetudinem refercns poftea Athenams l i bro 1 1 1 1 . «T« TVÍ< - ^ p o t u t o v , cœna: proœmium appe l l aui t. Qui tamen o r do n on legi tur pcrpct t ius. quinimmoidé Athcnarus, cum ôc in 1 1. oua in ter ccenx principia po i ue r i t. poftea l ib. x i 1 1 1. oua i tem in 1 1 . menfa mini f trari tradidit . i mmo al io l oco a l a&uc i spon it initiú , ^ L a t i n* oc quod fréquenter ex Ma r t i a li iacìatur. c a * C C l a u d e r r cjucac x n ai l a f t u ca f o l e b at a u c r u m, 'Martial. D ie m i hi cur nofiras i n c h o a t i li a cernas ? Et al io loco : . adfertMY ingens I n t e r l a ^ i n c a s , e x i g u a r u m q u e hber. Va r rò i tem de re ruft. h b .i 1 1 . Mei ad pr inc ipia c onu i u i j, & ad f ccundam men- A M e l l c . fa m mini f t ratur. Et qu id du b i um, in priuatis praferr im ccenis, quin prò arbi– t r io vel occafìoni & tempori infcruicndum f u c r i t ,& vel à mul fo , vel à mc l l e i n- choandum ï Seruius ex primis Vi rg i l i) interprctibus in i l io i . A c n c i d o s. S c r u t a s . T o j l q u am e p u l is e x e m p ta famés, m e n f . n q ue r e m o t a . E x Var rone atteftatur , quòd vetcres carnibus non vefccbantur el ixis : immo in ,, menfìs heroicis apud Homc r um , n e q ue aucs , ncque p i f c e s , nequc poma, fed „ perpetuò afta,& boum terga leguntur : poftea tamen eodem tefte , Romanis pr i- „ D mùm in vfu fuiííe afta, fecundò e l ixa , tertio iurulcnta . Conuiuabantur vero E h x a, & i imu l, vel cert e dum iuf taprxbcrent conu i u i a ,& carni bus ,&pi f c i bus : lune mu- Jffìa . tationcs hebant menf a rum, & quos dicebant Mi f t us, tam in pr ima, quàm in fe- M i j J U s . cunda men f a. Primùm mifiíTent afta, fecundò i uru l cnt a, tertio pi fces. Se in fe– cunda menfa bel lar ia, poma, perí ìca, ôc alios frucìus : & vltimò du l c i a r i a. Quo vocabulo Mi f tus, mut a t i s f c i l i cc t f c r cul i s j pl anc vfus eft Lamp r i d i us, quáquam L a m p r i d * pof ter ior, in He l iogaba lo . Habu i t e t t am i ftam confuetudinem , vt eocna s (ibi exhiberet tales : Vna die non nifi de faftanis tantum ederet ,omnefquc miftus fo– la fafianorurrjcarne ftruerct. Item al ia die de pu l l i s , a l ia de p i f ce i l lo : & i tem i l i o, alia de porcis, al ia de ftruthionibus , a l ia de oleribus, al ia de pomi s, al ia de du l c i j s, al ia de opere lattario . Idem fcribit Capi tol inus de parf imonia Pe r t i- C a p i t o l i n a E nac i s. Ni fi quode f l e tmi f l um eduI ium, quotquot c i f ent ami c i , noucml i brascar- „ nis per très miftus ponebat . Exh i bu it al iquando tale conuiuium, vt habere t v i- „ g i nti & duo fercula ingent ium epulai um,& per l ingula lauarcnt manus,non du- biè inrel l igcndumduos & vigint idcdi f temi f tus , ac tot idem,quai nouas aggref - fus cpul as, lauarct manus. 5) 5> 5> 1) E f c u l en