BACCI - De naturali vinorum historia volume IV

L 1 B E x\ §iy A R T F S 191 Imi tatus ,vt v ide tur Ho r a t i um, l ibro 1 1 1. ode x i x. vbi al ludens t r ibus gr a t i j s, & nouem muíìs, candem hor tatur ami cum potuummu l t i p l i c a t i onem. — t r i b u s , a ut n o u em M i f c e n t u r c y a t h i s p o c u la c o m m o d i s , Q ui M u f as a m ai i m p a r e s , T e r n os t er c y a i b os a t t o n i t u s p o t e " r a t e s , & c. P r x c l a ra hanc partem conc l ude rne aucìoritatc P l u t a r chi in conuiuiof ept em S a p i e t um S ap i e n t um. Bonorum i nquit vi rorum , & fapientum conuiuia non augen t im- c o n u i u i a penfas, fed minuunt potius dum fuperuacanci obfoni orum apparatus omi t t un- f o b r u . t u r, & vnguenta peregr ina, & bc l l a r i a , v i no rumq; prctioíorum diífuíìones. „ Immo crant qui audor i tate Pl a t on i s ,& t ibi c inas admi t tendas damnarcnt ,quâ- 3 > do fine his haud minus putarent pcr fec lum c onu i u i um. A c r o a m a t a >(ý o b l e f t a m e n t a . S C I T E qu idem Plutarchus in prxfarione VT i . Sympo f . f r c ques fuiiTc me– minit di c ium in ore Romanorû , Non ccenar e eum, qui folus ccenarct . Sua- ui f i imum autem cœna:, ac menfx elle condimentum, Bonum i nqu i t ,& ami cum, v r o u e r b . qui prxfens fit, vel fami l iar is qui fpiam notus h omo, non quòd vna eda t, & b i - cœnarefo- ba t , f edpr op t c r commun i c a t i onemco l l oqu i j , quod v i n o , c i t r o q; comi t e r con- l u s. f e ra tur, & in v 1 1 1 . Qui acroamata è conu i u i j s, hoc eft aufcultatorias t o l l un t, d i fput a t i ones, peius agunt, quàm qui lumen inde t o l l un t. Propr iam vero ad i d quaeftioneproponit idem Plutarchus q. v i 11. Quxnam potiifimùm acroamata inter conuiuas fint adhibenda . ReiponÎumq; eft Platonis auc lor i tat c ,mul ta ex 5 3 eorum generibus elTc rei j cienda, qua: prxfer t im graucs animo ingcrút arfc&io- 5 J né s. Vt fal tat iones, qua: multas requirant perfonas, vnde faf t idium i ndu c i t u r, saltatio» vel i o c o fx tantum,ac pedeftres admi t t endx , vc luti qux Pana, aut Satyrum cum nés. amore faltantem imi t entur. Nec Tragi cos a d u s, qux acerbi tatem, ac c ommi- Tragœdia ferat ionem exci tarc f o l cn t. Nec comc cd i a , qux ob hbertatem di cendi feria i n- Comœdia, ter conuiuas vfurpa t, nimi ique intemperans eft vel indecor i sverbis r cp l e t a. 3 j Po t i us Mc nand ri q u x d am, aut fimiles admi t t endx, q ux lcnibus iocis contem- • peratx>& animos relaxent, fimul & ob I e c ì en t ,&i uuen t. Ama t o r ia quxdam in A m a t o r i a cpi thalami js concedcnda , nonprocacesmere t r i ccs , ncqueado l e f centum amo- 5 > r es, nec vi t ia V i r g i n um. Mun is & M i mo r um ludi era in conuiuij s conueniunt, M i m i . qui fei l icet di.5t.is, a ut fact i s, & fine verecundia turpes homi num mores effin- } > gunt, S imi o rumqi imi tantur gef t i culat iones. vt Ou i d i us de T r i f t i bu s. Scribère f i f as efl i m i t a n t e s t urp ia m i mo s. P o ti ili mùm vero dumf eur r i l ia a g u n r , q u x& mul icrum honeftarem con t ami- $ nant ,& impuberum ve r ecund i am. Enimucrò (fubdit Plutarchus) cyrhara an- c y t h a r a . t i qu i t us, vfque ab Home ri t empor i bus, cùm focia conuiuij xf t imata fit, eius L y Y a % non conuenit diuel lcre i o d a l i t i um. quo loco Cy tharx nomine videntur omn ia m Muf ï cx inftrumenta int e l l ex i i f e, L y r a m, & T i b i am, c an t um, & r c l i q i ia orga- M u f t c a . n a. Mundus enim ( in hb. de Mu l i ca ) & rel iqua omnia à Deo conftituta funt in quadá ha rmon i a , ac admi r ab i l i pa r t i l i conc en t u: qua r eMu f i c xpa r i t e r ha rmo- n i a i n t r odu ca videtur in ccenas,v t fummo fui o r d i ne, ac concinni tate ab omni labe v i ni exci tc t animos, ac v i ni contempere t ca l or cm. quod Homerus degan- ter d o c u i t O d y i f . i C a n t H 6 q u e , & C h c r e a i , q u x f nt a n a t b e m a t a cœnai ( largo grata donaria ) T i b i am vero ne fi vel imus quidem à menfa arcer e l i cer, nam l iba t iones , qux ad ^ f c r o a ma d i u i num cul tum celebrantur, cam exigunt vnà cum c o r ona. Vcrùm numquam ta e x g r a- videtur t i b i a :, v cl l y rx cantus abfque fcrmone , & ode delccfare po l f c, quando tis c o l l o* «miunc ta cum de l egab i li carminé nos i nui t a t ,& delecìat. qux hanc ramen ha- quìjs* bcan t