BACCI - De naturali vinorum historia volume V

L ) B E \ n y l N T V S. 2 11 G r u um de T o r r e. Q V OD fub Vc f uu io à Tur r e , quo Ta b ia ant iquis nob i le cuaf it o p p i d um, G r o c um cognominatur ad ma r e, minus va l idum in omnibus , quàm q u od de Summa diótumef t. Vi nc t is minus e d i t i s ,& quo in J i umi l i or e f o lo l u – xur i an t, quamquam prò var i abi li annorumcon f t i tut i one, non cundem q u o- t ann i s, habentprouentum ; nam i ìccaprocedente of tat e , i ync e rum magis g i– gnunt v i num, gratum ftomacho, facile penetrans, nec adeò caput tentans .Plu- uiofis vero v i ndemi j s, quali excrement icia imbu t um humidi tate , fac i le pe rmu– t a t a, ac crai fefc i t. Quo admon i t i l ongov f uv i n i t o r e s , va r i os adhibent in v i n- Condirne- $ demìa i p f a, vt in coteris vinis apparatus. V el incoquunt partem mu f t i, vel de- t a, & c o* fputnant, i taque de more craíìioribus fçcibus purgant, concinnantquc nonnu l- B u m. l i, ve l fot is fulphure doI i j s ,ve laluminis po l l i n e, vel et iam fegmentis ex t enui çorylo in do l i um immer f i s. quam defocat ioné prò robore fubf tant io f ac i l ius id v i num fuf t inet, quàm I f c h io p r o d i &um, ficquc vt i l ius fit, vt v i d e r imh ic R omo de Tur re vinumex No l a no a g r o, ac alijs finitimis l o c i s, quo prò a d h i- bi t is fuo temporecert is ar t i f i c i j s, adeoef ient f ync e r a, v t in magnis conuiui js non inuidercnt op t imo G r o c o. A t q ue hinc iacìant r egn i co l o, quo s fopè a ud i- ui ad Ri pam Tybe r is (vt communem fibi conci l iarent opini onem) nul la conue- hi ex regnicul is v i n a, quo non a l iquam obtineant c ond i t u r am. V n d e, & hoc mu l ti nut r imenti i nuen i t ur , a cope r a r i j sva l de v t i l e. G r d c um de N o l a. S V P E R A T IS vero à Ve fuuij t ergo va l l i bus, No l anus oc cur r it ager o &o mi l l i apar s , àNeapo l i cum V i n c ns f u i s. Q uo quamquam ex eifdem p r o– paginata fint vi t ibus , inual ida plerunq; gignunt fua v i na: ob lacunofam (vt reor ) c i r ca No l am humidi tatem,ac nebuloiam quo ex inde exhalât a u r am, non f r u- gibus folùm noxiá, fed quo certis annis populares e t i am excitât morbos ,vt per au t umnumann i hu i us 1 5 94. ad duo mi l l i a homi num int eremer i t. Quare eius v i na non ni fi mul ta adh i b i t a, a r t e , vel coótione f eruantur, & non modo c o l o- r em mut ant, fi adnauigentur, fed exoiefcunt quoque fubf t ant i a, faporemque D conc i p i un t, vel p i ngu cm, vel ac idulum . Qu od vero ex finitimis inter Ne apo- Coda ea* l i m, & No l am agris aduehi tur, à forma prot cnfa racemuloru m caudo i n f t a r, u a l l o . Cod a c a u a l lo vul go cognominatum, non mediocr is eft gra t io in menfis p r i n c i- p u m, prò admi fta cum dul core fuauitatc mo rden t e, ac fugente l i ngu am. I m- probatur pingue in aufterum tendens s Se quod mutatur colore : q u od v i t i um eft hi i cc vinis commune. Vnde cum per raro Romam i nuehantur, prò ficciore tamen anni tempef tate, maius acqui runt r o bu r, faltem c od i one: ope r a r i j s, ac robuf to ventre hominibus non i nu t i l i a. E T7 O D EM trattu L i r is amn i s , ac Fa l e r ni a g r i, ne c l ong i us à N o l a, funt JC / Au e r f o a n t i qu o c i u i t a t is colles . q ui aperto magis aff iatu c a l i do a u ro à Pa t c o l i s, ac Ba i j s, vina gignunt poft prodiera admodum probata , q uo in r u- b rumf p l cnd i da fun t, vel aureo n i t o r e, & odora ta . Ma t u ra qu i dem el igere opor t e t, ideft minus cruda, pro f e r t im fi recentia in v f um ventura fint : ad o f t a- tem vero feruanda minus matura e l i gantur, donec in cel la v i n a r i a, bene con– di ta propr io calore perne i antur. quod proroga t iuum eft i n his vinis fingulare, vt quanta cédant robore prodi c l is mu l t i s ,& G a r e l l i *, Ôc huiuf raodi Ca l abr i a: vinis