BACCI - De naturali vinorum historia volume VII

5 34 D E V 1 N 1 S I T A L I JE D e f c e n de C o r n i no i u b c n t e , V r o m e re h n g i n d w r a ~ v m a. D i l i g e n t i am hodie monco ab Inful ani s, ac nouis incol is adhtbendam , qui l o– ca fcrutarcntur ,vbi maxime genero fa i l l a ,& Ariuíia gigncrcnrur : & vi t ium ge- nu s r ep c r i r c n t , qua s ad co laudabi l cs in I tal iani aduccras , ex P l i n i o d i x i mu s. Op t imi vero id argumcnti loco habctur ,quòd ex C h io infula vino, mul ti adhuc me r i ti in vinari js Con f t an t i nopo li effe t radunt. V el lì qua in parte mutatum arbi t remur cul rum , quem & in ca?tcris Aega?i inful is fcruarum l eg imus, vt in f o I e , v cl fumo in ccl lari js illis repoí ìta craíTefccrcnt, Se vltrà centum annos pe r du r a i e n t , vt Ga l eni teft imonio probauimus in i i i . de A l i m. f a c u l . n o ndu- b i ume f t, qu i nomi f lo i l io cul tu minus va l i da , n cc adcodur ab i l ia habeantur. Tef tem vero a d h i b u i N i c o l a um à Mon te Mo d i co cognominatum ,med i cum C u l mi bo- hodie Roma? Se Ch i r u r g umegregium in C h io infula nat iuum : qui vuarum , ac dte. vinearum aíícrit mul tum hodie haberi ftudium , Se g c n e r um, & cultura?, quam adhibcant v a r i am. Pumi l as communi t ct fuftincre vî t es, quas autumno pr ox i- mo depampinant , vndc tam fole aífiduo, quàm rcpcrcuiTu calor is exeocì is vui s, muf tum femipaiTum expr imun t, quod fubinde mo r e, quem di x imus in C a n- d i a, gypiì pol l ine confpc r fum, Se r epur ga t um, palTum fit def ruto crafl ìus, vel fapa? i n i b i r, quop r x f c r t im gener e Turca? cum panevtanturprò ob f on i j s , ac i n x j f a n* mul ti propterca pretij in Conf tant inopol is oinopol i js habe r i. G i g n i q; idpra?- t e g i o ne cipuè in Ri f ana pc rampl a i l l ius InfuI a? regi one ,montuof a , acarenof a , quod (ni jítiufiu. f a l l or) Ariuílum i l l ud ant i quorum e f t , a d e o l a u d a b i l e , &q u od et iamnum ad H o m e r a- mul tos perdurat annos. Sunt & mul ta al ia nob i l i a, his vero mi t i o r a in Home- tt£. rana r eg i one, fatis tamen v a l i d a, ac fyncera? fubftantia? d iu f c ruantur, fuauiq; C a l a m i t i , habentur guf tu. Sub Ca l ami ti adhuc blandiora produc i , fapore , atq; odore aro- matico,a?grotátibus ide i r co g r au , ed i t is iìmilitcr col l ibus g e n i t a le macris ter- C a r d a mi renis. Lcu i o ra pra? ca?tcris funt Cardami Jar ,mediocri folo genu i na ,& in planis, U. ac mul t i s, qui non adco fumoiìs dc l c chn t ur, Se conualeicent ibus pergra t a. M d r o n e um njinum in C h e r r o n c f o T h r a c U . P O T E N T I S S I M VM q u i d em, Se in culmine excellcntia? omn i umv i – norum legitur in ant iquis fuiflc Ma r oncum v i num in Thracia? Chc r f onne- f o , quod donodedi i fe Ma r onem V l i x i mcm i n it Home rus l i b . i x . q u od i n q u i t: n / » •> » Va CtTOÇ OLVt &X0O1 fJLíTÇOLV. Vigint ipl amaqua?capcrct menfuram , ac mi rum ad ducentos annos du r a b i l e, d i gnum propterca hi f tor i a, v t q; prò fummo archetypo v i no rum, ac gcncrof ì ta- tis cuncìis alijs proponcndum i ì t. Quare complures auctores , & noitratcs poè– ta? de eo faciunt ment i onem. Pr e c i pua vero cius hi f tor ia apud P l i n i um habe- t u r J i b r o xi i i r . cap. n 1 1 . V i no ant iqui iTimac l ar i tasMaroneo eft, in Thracia? mar i t ima parte gcn i t o , cui (vt aucìor e li Home rus) vicies tantum addi tur aquae men f ur a. Du r a t q; vis i n cadem terra g e n i t i, v i go r q; indomi tus ,vfque in pra?- fensrquippe cum Mu t i anus nuperrimè prodide r i t, fextarios iìngulos ode n is aqua? mi feeri , i n eo tracìu ipfe c ompe r i t. FuiiTe colore nigrum ( quod i n t e l l i- go pa i f um, Se fapa? inftar fubftantia) quod, fubdi t, o d o r a t um, & vetuftate p i n- guefeens. ConcurriíTe autem ad tanta s v ini huius dotes,omnes natura?, ac cœli caufas neceif e e f t , a c f o li in primis fubí tant i amvini f eram, í i tum, fol i sq ; afpc- cìum, benignam maris auram, ac exqui i l tum eius temporis c u i t um. De natura regionis ef t .quoniam pra?rer Pe l oponnc f um, ha?c max ima eft in extremo T h r a– cia? peninful a, Chc ronne fus propterca di è t a, quòd in modum Infula? mari v n- dique c i nâ a, ac breui tantum t c r rx fpa r io cont inenti adiuncla, perpetuò vnd i q; mar ina aura gaude t , ac benigno So l is aípccìufouetur ad i ì t umon c n t a I cm, ac me r i-