MASSIEU - Caffeum carmen - 1740

\ 16 Tondebatttam herbas ; multa cum turgida baccis , Nufquam vif a prius, fefe illis obtulit arbor, itinuo , ut poterant humiles contingere ramos Incìviunt crebro frondes convellere morfu, Et teneros carpunt fœtus : invitai amaror, fifefcius interea molli fub gramine paflor Cant abat, fylvifque fuos nar rabat amor es. At poflquam exoriens campis decedere vefper Admonuit, faturumque gregem fub tecla re* dux it, Senfìt oves molli non claudere lumina fomno, Sed mira prater folitum dulcedine lœtas Per totam nockem faltu exfultare petulco. Objlupuit fubi ta trepidus formidine paflor , Atque hœc jraude mala vicini, <£* carmins démens * Ac magiçis fieri putat artibus. Haud procul inde Auguflas fedes f ecreta in valle locar at Sancta