breèvi^génti! Gh’eéra^ànca di mascalsón, dil génti^matarjeèli, di ’nalfabeéto, mo
s’at eèv^bizògna^d’un pcón^’d pàn, i t’al deèvon e s’at’eèv^bizògna^d’un pjazeér
i’t nin feèvon^dù. Ded’là^da l’aàcua, inveéci, gh’eéra^tùti^il cà^malfameèdi; in
bórog^Marmiroól, incóntra^al Conservatoóri, bórog^Taàs, bórog^S. Silvestoór,
bórog^Vaàla, bórog^dla mòrta, zò^da Streèda^Sànt’Aàna, bórog^di Stalaàtic,
bórg^Onorè e via^discoréndo. Ded’sà^da l’aàcua a’ghn’eéra^gnàn^vùna!Dziìgol a
còj ch’a’gh l’à^con l’Oltretorrénte”. E aggiungeva: “Anticlericheèl cmè^j eéron, in
bórog^di Caàra gh’eéra^na nìcia, con naMadonéⁿna, laMadòna^dal Coleéro, ebén
a’n l’à^meèj^tocheèda^nisón, ànsi, l’eéra^sémpor^bén^in órdin”.
3. Proverbi (FaustoBertozzi)
Variante originaria secondo la grafia tradizionale
783
Quand a canta la sigala a pär frèssch infinn la stala.
-
Se i vinas i ’n’san pu ’d vén an l’avtón l’é za ala fén.
-
Méj, äd znär, al sambot zlè che tutt sècch, ädmag’al prè.
-
Tén piénni il bòtti tutt farvär po ciapa il forbzi e va a podär.
-
Ogni gioron un squasètt e ogni camp l’é cmé bendètt.
-
Se inveci ’d fjór a t’vól catär di spénbasta ch’a t’piant il rózi a l’ombar-
-
zén.
Quand l’aqua la fa i cioldón ridda i famì e crida i padrón.
-
Brut o bél ch’a sia farvär, gh’é l’inveron ch’l’é drè andär.
-
Basta sól ’na stmana äd cäld che al formént al ciapa al giäld.
-
Quand al sól a t’sént ch’al cioca goda l’ómbra anca s’ l’é poca.
-
Varianti secondo i principi grafici prosposti in questa grammatica.
Scrittura corrente destinata alla persone che sanno il dialetto, utilizzabile
a)
anche per una lettura silenziosa:
Cuànd a canta la sigaala a peer frèsc infìn la staala.
-
Se i vinaas i ’n’sàn pù ’d vén àn l’avtón l’é zà ala fén.
-
Meej, ed zneer, al samboot zlè che tùt sèc, edmaaǵ al prè.
-
Teen pjeⁿni il boti tùt farveer pò ciaapa il forbzi e và a podeer.
-
Oogni giooron un scuasèt e oogni càmp l’é cmé bendèt.
-
Se inveeci ’d fjoor at vool cateer di spénbaastach’at pjànt il roozi a l’om-
-
barzén.
Cuànd l’acua la fà i cioldón rida i famì e criida i padrón.
-
Brùt o beel ch’a sia farveer, gh’é l’inveeron ch’l’é drè andeer.
-
Baasta sól na smaana ed chèld che al formént al ciaapa al gèld.
-
Cuand al sool at sént ch’al ciooca gooda l’ombra anca s’ l’é pooca.
-
783
Pubblicati in:
35anni: ilmegliodel Lunarioparmigiano1982-2016
(acuradiG.Mez-
zadri eR. Oddi), Parma, ParmaNostra 2016, p. 32.
306
