7
Alme dialètt pramzàn
Ė un invito a non lasciare morire la nostra lingua madre. Il poeta si diverte ad
elencare una serie di parole dialettalimolto espressive
che sonodi difficile traduzione
in italianoper l’impossibilitàdi rendere tutte le sfumaturedi significato.
Pòvor, pòv’r alme dialètt
sarè ormäj in-t- un casètt!
Mo vrè dir a tanta genta:
tgnì da cat almen la sménta!
Ve scongiur; fìmént ami:
a n’ simiga co’ pardì!
Se scoltì coll ch’a v’ vój dir
unbél dì ‘l podrè fiorir.
S’a n’ parlisson pù al dialètt!
par parlär sól l’italiàn
s’rè cme dir: fär j’anolén
con däl pan al post dal pjén.
Provì alora in italiàn
dir a vón ch’ l’é ungran gabiàn!
…………………………………
Cme dirisov; “zvèlt cme un pèss?
E fimmvèddor un piopèss.
…………………………….
Provì a dir: “l’é spargnaclè”
e ’n zachètt tutt strafugnè…
a vóndirogh:”cana ‘dvédor”
e po’ a n’ätor: “che galbédor.
………………………
E ‘lmestér dal coconén?
E ’l sorbir obev’r invén?
Siv co’z diz ädvónpicén,
tracagnot, pu bas d’un s’ciär?
Ch’ l’é un pistónda giaronén
o ‘n soca cme gh’à al b’cär.
J énpran béj sti paragón!
E i stranòmm?Di caplavór
piénd’amór e d’ironia
con dil ténti e di colór
che con j ani invan pù via.
Provì a dir‘l in italiàn
e ‘v catrì con njent inman!
……………………….
Diggh ädpù: ‘d filosofia,
‘d religión…d’astronomia
parlèmmpur in italiàn.
Mo quand ti ‘t gh’é ‘l cór inman,
o par rid’r o par cridär
pärla pur inbon pramzàn.
‘T sént pu ‘l dóls, ‘t sént pù l’amär…
Mo a pensär che alme dialètt
im’al sär’n äd dardè ‘n uss
acsì bél, pulì, acsì s’cètt
am’ se stricca al canalùss.
Mo la génta incó la goda
tutt e sól còll ch’và ‘dmoda.
acsì nisón al vól parlär
parchè pära äd sfigurär.
………………………..
Scoltì alóra, fìmm amént,
in-t- il fräzi in italiàn,
butigh déntor, fimm contént,
doparoli inbón pramzàn!
L’é un po cme quand a s’ daqua
unbél fjór ch’l’é ‘drè pasir:
basta sól ‘na gòssa d’aqua
Ch’a t’al vèdd za dre fjorir
(significatodi alcuni termini richiamati nellapoesia)
“piopèss”
(rimbalzello) Si formano lanciando sassi a pelo d’acqua.
“cana ‘d
vedor”
“Schienadi vetro”, scansa fatiche.
“galbédor “
Rigogolo, uccello di colore
giallo -Si dice di uno che si da delle arie, ma in senso bonario.
“coconén”
era il
falegname che produceva le uova di legno che si usavano per rammendare le calze