4
“canapja” e par torl in gir sensa der int
l’oc i ghe dzevonCanapjamei da piovor.
E chi gh’ äva la tésta grosa “testón
botol”. Al botol l’è al girén
Vón dur d’orècci ch’ al ne gh’séntiva
miga o poch, i ghe dzävon “sórd”, cme
era capitè a Bruno l’ost ‘d bórogh Sorgo.
Sorgo miga surroghe ma Sorgo parché i
fevon il scovvi ‘d sangonéla
A un omm gras i ghe dzävon “pansa ‘d
dolégh”.Mo gh’éra prónt anca “codgón o
lotgón”.
P’r i tropmägor gh’éra sól che da sarnir;
“fildura”, “tridura” e via discorendo.
Se vón l’ éra ròss ‘d cavì j al ciamävon
“al Ròss” e in pu gh’éra al ditt che: “Al
pu bón di ròss l’à butè so pädor in-t-al
pòss e ‘l pu cativ al l’àmagnè viv”.
Un guärs (guercio) l’ éra “bél océn”
quand l’andäva bén parchè gh’éra prónt
anca “sbrägh d’oc’” cme vón di
parsonàg’ ‘dla poezia ‘d Zarbén,
“L’astronomia”.
“canapja” e par toor’l in giir sénsa deer
int l’ooć i’gh dzeevon Canapja meej da
pjoovor.
E chì gh’eeva la teesta groosa “testón
bootol”. Al bootol l’é al girén.
Vón duur d’oreci ch’al ne’gh sintiiva
miiga o pooc, i ghe dzeevon “sórd”, cmé
eera capitè a Brùno l’oost ’d borog
Sorgo. Sorgo miiga suroghè, mo Sorgo
parchè i feevon il scovi ’d sangoneela
A un òm graas i ghe dzeevon “pansa ’d
doleeg”. Mo gh’eera prónt anca “codgón
o lotgón”.
Pr’i troop meegor gh’eera sól che da
sarniir; “filduura”, “triduura” e via
discorendo.
Se vón l’eera ròs ed cavì, j’al ciameevon
“al Ròs” e in pù gh’eera al dìt che: “Al pù
bón di ròs l’à butè sò peedor int al pòs e
’l pù catiiv al l’àmagnè viiv”.
Un guèrs l’eera “beel océn” cuànd
l’andeeva bén parchè gh’eera prónt anca
“sbreeg d’ooć” cmé vón di parsonaaǵ dla
poezia ’dZarbén, “L’astronomia”.
GRAMMATICA
L’ARTICOLO
Determinativo
a) Maschile singolare:
« al»
davanti a consonante
es. al libbor = il libro
« ‘l»
se precedutoda vocale
es. tó ‘l succor = prendi lo zucchero
« l’»
se seguitoda vocale
es. l’ äzon = l’asino
b) Maschileplurale:
« i»
davanti a consonante
« j »
davanti a vocale
es. j oc’ =gli occhi
c)
Femminile singolare:
« la»
davanti a consonante
es. lamama = lamamma
« l’»
davanti a vocale
es. l’alma = l’anima
