5
MODIDIDIRE
x
Ot ettoa tutti, nóvettoaun cuelchidóneun chiloanisón.
x
un corp san l’à da pisär cme un can.
x
L’è cme l’acua ädMilan che pära ch’a n’ pióvamo la bagna al gaban.
x
Al spendor poch e ‘l povor pian l’è coll ch’inganna al vilàn.
x
Lontàn da ca pan, gabàn e bast
ó
n p’ri can.
x
Tgniss sénsa vansàj, foghè in-t-al butér e sughè col formaj.
x
Magnarén fa cavalén emagnarón fa cavalón.
x
Al sporchdilman al tacamiga in-t-al pan.
x
E’mej roba vansa che crèppa pansa.
x
mo gh’è anca: crèppa pansa la s’pól cuzir e roba vansa la pólmarsir.
x
mnéstra fissa e predica ciära
x
èméj al vén fiss che l’acua ciära.
x
Pulidén l’èmort äd fama. E sporcación a gh’n’è vansè.
x
ragas e gnoch i n’énmäj trop i zgranfgnón i s’magnon anca inbòcca a ‘n
tignón lontàn cme znär a
ESPRESSIONICOLLOQUIALI
Dal dizionario ITALIANO-PARMIGIANOdiG.Capacchi
(ed.ArtegraficaSilva)
vènto,
vént; àrja
austro, di grecale, libeccio,maestrale, di
ponente, di scirocco, di tramontana,
vént ädmontagna
(o:
’dmezdì),
guastaléz, ädmär, cremonéz,
pjazintén, arzàn, äd tramontana
(o:
color- néz, äd setentrjón);
molino a vento
vento forierodi pioggia
non tira un alito di vento
vento in poppa,
roba gettata al vento
vento
forte,
molén a vént;
1’ è arjada acua.
an’ gh’ émigaunboff d’ arja;
an’ gh’ é njént dadir, la gh’ diz bén;
1’ é roba
butäda
fóradala fnéstra, 1’ é
roba sconsumma;
a tiraunvént gajärd
pioggerèlla
uscire con questa pioggia?!
una p. dirotta,
troppa p. è dannosa
p.minuta bagna e non è creduta
acuètta,mjarén’na, acuamnùda
andär fóra con chil lussi chi?!
a vén ’n’ acua cheDio lamanda,
lamizérja la vén inbärca
acuamnuda, labagna e lan é carduda
